روانشناسان هنوز عملکرد خواب دیدن را درک نمی‌کنند. البته، به احتمال قریب به یقین، خواب دیدن با حافظه مرتبط است، چه از طریق کمک به ترکیب وقایع روزانه یا با امکانپذیر ساختن فراموشی جزئیات ناخواسته تا اطلاعات از مغزمان سرریز نکند. هر چند در این مورد، یادآوری رویاهای‌مان به نظر مفید نمی‌رسد. در طول خواب عمیق، سطح سروتونین و نورآدرنالین پایین است و این امر احتمالا بر یادآوری خواب اثر می‌گذارد.
ولی شاید دلیل اصلی این باشد که بیشتر خواب‌هایی که ما را از خواب می‌پرانند، منطقی هستند و رخدادهایشان به هم ربط دارند. وقتی به یاد می‌آورید که برای صبحانه چه چیزی خورده‌اید، احتمالا می‌توانید آن را با خاطره‌ی‌‌ بیدار شدن، اصلاح کردن و کارهای کوچک دیگری از این دست، ربط دهید. ولی خواب‌ها عموما غیرمنطقی هستند و رخدادهایشان هم غیرمرتبط با هم است. در نتیجه وقتی تلاش می‌کنیم آن‌ها را به خاطر بیاوریم، نمی‌توانیم یک روند منطقی را پی بگیریم و جزئیاتی که قبلا شفاف بودند، به سرعت محو می‌شوند.