اگر به گرم شدن شیر دقت کنید، معنای فیزیکی سر رفتن را خواهید فهمید. وقتی شیر را روی حرارت گاز یا هر وسیله حرارتی که شیر را از بیرون گرم می‌کند قرار می‌دهید. تا آستانه نقطه‌جوش، هیچ اتفاقی‌نمی‌افتد؛ اما مسأله با آزاد شدن اولین حباب‌های حاوی بخار شیر آغاز می‌شود؛ هر چه دما بالاتر برود، این حباب‌ها هم با سرعت بشتری شکل می‌گیرند و بالاخره وقتی سرعت ایجاد این حباب‌ها از سرعت ترکیدنشان بیشتر شود، حباب‌ها روی هم جمع می‌شوند و پس از مدتی از ظرف بیرون می‌ریزند. این حباب‌ها در آب هم ایجاد می‌شوند، اما با رسیدن به سطح آب می‌ترکند. کشش سطحی شیر به خاطر وجود چربی‌ها و ترکیبات هیدروکربنی از آب بیشتر است. و همین باعث مقاومت حباب‌ها در برابر فشار بخار داخلی و افزایش عمر آن‌ها می‌شود. برای جلوگیری از سر رفتن شیر، حباب‌ها را با هم‌زدن از بین می‌برند.